Door de woestijn

Deze ochtend was ik vroeg wakker. Even koffie halen in het restaurant verderop, en deze op een stoeltje voor de kamer lekker buiten opdrinken. Om ca 9 uur vertrokken we richting Cortez. We hebben een lange reis vandaag voor de boeg.

Voordat we het park uit reden, was er nog het mooie uitkijkpunt Devil’s tower, waar we een heel ander deel van de kloof zagen.  Ook hier zaten veel vogels, en ook eekhoorntjes, waar Julia zo dol op is.

Het gebied waar we nu doorrijden is echt indianenreservaat. De dorpen bestaan vaak voornamelijk uit een soort stacaravans. Ook enkele klassieke adobe huizen zagen we.  Grotere plaatsen hebben het vaste assortiment aan tankstations en burgertenten.

Voordat we in monument valley aankomen, het hoofddoel van deze dag, rijden we door andere landschappen. Een deel bestaat uit grijze heuvels, alsof het as is. Zelden zo’n lelijke woestijn gezien. Later blijkt dit deel colemine valley te heten.. vandaar.

Onze telefoons zijn al sinds gisteren buiten bereik van alle netwerken, dus we hebben geen enkel ontvangst. Omdat we twijfelen over de route, en de eindbestemming, gaan we eerst op zoek naar een McDonalds.. die hebben wifi ! Ook deze is slecht, waardoor we besluiten door te rijden tot Bluff, en daar ons plan te bepalen.

De rit door Monument Valley is imposant. Het is echter niet de droge rode grond en verlatenheid die ik me had voorgesteld. Het is echter wel mooi, en de kathedraal-achtige rotspartijen die je in veel films ziet, staan er minstens zo groots bij.  Er wordt druk gefilmd en gefotografeerd, om dit te kunnen onthouden.

In Bluff aangekomen, op zoek naar wifi. Navraag bij het tankstation leerde, dat die nergens was. Ook hadden we nog steeds geen bereik. Van de Amerikaanse hartelijkheid is hier trouwens weinig over. Kortaf en zakelijk. . Volgende klant..

De keuze is om naar het in Cortez vastgelegde hotel te gaan, of door naar Moab. Met de eerste keuze rijden we ca 3 uur heen en weer voor niets, omdat we de oorspronkelijke route naar New Mexico niet meer doen; Door meteen naar Moab te gaan, betalen we een nacht voor niets.

We besluiten door te rijden naar Moab, en daar een hotel te zoeken. Aangezien Moab uitvalsbasis is voor twee nationaal parken, zijn er daar genoeg. Wij kiezen voor de Rodeway inn, met een zwembad, hottub en glijbaan – leuk voor Julia…. Onderweg lacht Julia om hotels die hun zwembad aan de weg hebben, zodat iedereen je ziet… En zo is het ook bij ons!. Toch hebben we lekker gezwommen, in de zeer warme hottub gezeten, en ook de glijbaan was ok.

Morgen de laatste etappe richting Denver. En dan hebben we genoeg gereden en getoerd.