Op weg naar Las Vegas

Na een hele dag Disney is de ochtend erna best pittig. Na een ontbijt in de ontbijtzaal, de auto ingepakt, en op weg. We rijden steeds met begeleiding van HERE op de lastige stukken. Deze zou wel zonder kunnen, want het waren maar drie snelwegen om LA uit te komen. Dat lukte toch niet, omdat afstanden echt veel groter zijn dan je denkt, en lokale afslagen er soms verdacht uitzien als een groot knooppunt.

Na ruim een uur zijn we eindelijk LA uit, en duiken we via de bergen de woestijn in.  Goed is te zien dat er onlangs brand heeft gewoed over een zeer groot gebied. Is  dit het gebied waar we vooraf in het nieuws over hoorden?

Vooraf hebben we overwogen om via Joshua tree park te rijden.  Maar ook langs deze weg staan vele Joshua trees. Om nostalgische redenen hebben we even gekeken of we konden stoppen bij een mooi exemplaar, om een foto te maken, maar dit ging niet.

Halverwege ligt de plaats Barstow, midden in de woestijn. Hier was het 41 graden, wat best pittig is. Op zoek naar een Winco of een Safeway, om de lunch te kopen. Aan mainstreet, ons tweede deel van route 66, lekkere salade en lunchpakketten gekocht. 

Op ca 10 mijl van Barstow ligt Calico, De bekendste ghosttown van Californië. Deze moest bezocht worden van Patrick. Na de entree van 20 euro op naar het stadje. Deze bestond uit ca 30 panden, welke gerestaureerd waren, en voorzien van winkels en “authentieke” inrichting . Ook was er een zilvermijn. De reden van de opkomst, maar ook snelle ondergang van dit dorpje. De commercie stond ons een beetje tegen. Een kijkje in de mijngang koste weer 3 dollar pp. Daarbij was het hier 43 graden, het record van onze reis.  Dus snel weer naar de auto, en Patrick moest plechtig beloven dat dit de laatste ghosttown was die we bezochten.

Net voor de grens met Nevada stuitten we op een een enorm complex met drie zeel felle lantaarnpalen leek het. Was dit een kassencomplex? Achteraf bleek het een Zonne energiecentrale te zijn, welke met spiegels licht naar de palen zendt. Een biljardenproject van oa Google. De opbrengst schijnt tegen te vallen, en ook het wild heeft er last van. Maar wel bizar om het in het echt te zien.

Voor het inrijden van Las Vegas nog een paar afleveringen van PSJ in the USA opgenomen in de auto. Voor het geval we dit format verkopen aan RTL. Via de Strip rijden we het drukke Las Vegas binnen. We herkennen de hotels nog van 20 jaar geleden. Deze keer zitten we in een hotel naast het oude deel, Fremont street, wat helemaal opgeknapt is.

Onder de nieuwe overkapping is het erg gezellig, en treden er diverse bandjes op. Op het hoofdpodium herkennen we ineens wel een heel bekende. Hier staat Melissa Etheridge. Even twijfel of ze het echt was, maar we hebben nog een paar nummers geluisterd. Toen was Julia te moe, en zijn we gaan slapen in het Hotel.

Nog snel even een blik werpen op het zwembad. Deze bleek gesloten, maar een man met de sleutel liep even mee en deed de deuren open, zodat we op het lege dakterras  het zwembad konden bewonderen. Dat belooft wat voor morgen.