Route 66

22 augustus 2016 - Flagstaff, Arizona, Verenigde Staten

Op het programma staat vandaag de rit naar Flagstaff.  Eerst worden er inkopen gedaan bij de plaatselijke Winco, wat toch een soort huiswinkel voor ons is geworden. Er wordt een nieuwe koelbox gekocht, want in de hitte de komende dagen, zal die echt nodig zijn, en de vorige was lek.

Na een half uur komen we aan bij de Hoover dam.  Een icoon van zijn tijd. Voorbeeld voor de new deal. Hoe de werkloosheid en crisis in de jaren dertig aangepakt werd door werken te bouwen voor algemeen nut en te investeren. Het is daarom ook vreemd, dat ik een amerikaan hoorde suggereren, dat deze dam vast door slaven gebouwd zou zijn.  Is dat de geest van de huidige tijd, of gebrek aan kennis? Wellicht van mij?

Het water staat hier echt erg laag.  Na even over de dam gelopen te hebben, snel weer uit de hitte, de auto in. De weg naar de volgende stop is wat surrealistisch. Een kaarsrechte snelweg, met hier en daar wat krotachtige woningen. Je kon er wel jeepsafaris doen…. Maar er was alleen vlakte…

Het weer was niet zo mooi als verwacht. Er hingen meerdere buien om ons heen, en ook hebebnwe enkele buien gehad. En dat in de woestijn.. Dit gebied is toch niet zo droog als we dachten.

In Kingsman hebben we gelunched bij een klassieke route 66 diner.  De milkshakes waren oprecht de beste die we ooit gehad hadden. Wat niet in het glas paste, kregen we in een beker ernaast erbij. De aankleding was echt in fifties stijl.

In de VS wordt er meteen nadat of net voor je klaar bent met eten, en duidelijk is dat je niets meer neemt, meteen de rekening gegeven. Oftewel……wegwezen. Zo ook hier. Dat komt wat vreemd over voor ons. Op naar de auto, en verder richting Flagstaff.

Omdat het al redelijk laat was, besloten we om niet over de klassieke route 66 te rijden, maar over de snelweg.  Arizona blijkt veel groener dan we dachten. Niet dat er zoveel afwisseling is, maar het is niet de rode woestijn die we ons voorstelden.

Tegen vieren komen we aan in Flagstaff. Ons hotel blijkt redelijk doorleefd te zijn. Het zwembad is mooi en open, maar de temperatuur is slechts 16 graden…. Het is hier best koud. De kamer heeft net een opknapbeurt gehad, of deze is nog bezig. De deuren zijn gevernist op een manier dat je de strepen kunt zien, de klodders wandverf zitten op de tegels in het bad, en de vloerbedekking voelt smoezelig aan. Gelukkig zijn de bedden goed..Maar niet die van Julia. Zelden zo’n slechte bedbank gehad op deze reis. Daarom is Julia tussen ons in komen liggen. Leve de kingsize bedden….en nog weet ze het voor elkaar te krijgen dat Simone en Ik ieder op het randje lagen, en madam in het midden…….

Klagen de volgende ochtend hielp niet. Hadden we maar midden in de nacht om een ander bed of andere kamer moeten vragen…. Tsja.

Foto’s