Alaska Portland

Het was een wat onrustige  nacht. Gisteren had de conciërge verteld dat het Noorderlicht te zien was in Anchorage.  Om 3 uur snachts zou het wellicht weer te zien zijn.

Dat laat je niet aan je voorbij gaan, dus de wekkers werden gezet. Het was weliswaar bewolkt, maar niet helemaal. Eerst stond Simone op wacht, daarna ik.
Omdat ik niet echt iets zag, de internetsites maar gekeken. De noorderlichtverwachting – jawel, het bestaat echt – gaf aan, dat we net buiten de gordel waren, waarin de noorderlichzichtbaarheidskans ca 20 procent was. 
Hoewel we beiden 1  a 2 flitsen hebben gezien, zijn we toch maar gaan slapen om ca 4 uur.

In de ochtend nog eerst ontbeten, de koffers ingepakt, en om 10 uur met het busje van het hotel naar de luchthaven. De schoonmaker stond szoals gewoonlijk al rond 9 uur aan de deur, maar deze keer maar weggestuurd. 
De vlucht was Ok, goed weer, en de kust van Alaska en Canada gezien. Langzaam zagen we de drie Amerikaanse vulkanen opdoemen. Mt Rainier, Mt st. Helens en Mt Hood.
Na de landing de auto opgehaald. Helaas geen Ford, maar een Kia sportage. Ook een bak van een wagen. 

Onderweg met de navigatie aan – wat wel nodig was, gezien het aantal rijstrookwisselingen en bochtige wegen- aangekomen in Hilsboro. 
Midden in een woonwijk is ons huisje. Met de net gedane boodschappen snel  eten maken en  Nog  wat tv gekeken – series die hier al 20 jaar niet uitgezondenworden staan hier op prime time geprogrammeerd. Voor de rest echt alle luxe. Het is gewoon een compleet huis.