double dutch

Vandaag is een moeilijke beslissing.  Gaan we nogmaals naar Portland, of naar de bergen en de Colombia Gorge of proberen we beide. Vol goede moed starten we ’s ochtends vroeg op weg naar de Gorge. Eerst lang een leuk historisch stadje, via een uitzichtspunt, naar de eerste waterval. Deze had 2 verdiepingen en er liep een mooi wandelpad rond dus deze moest gelopen worden. Eerst een heel eind omhoog tot de 2e val, hier greep Patrick zijn kans om eens achter een waterval langs te gaan, en toen nog een stuk langer naar beneden. Een oh wat was het de moeite waard. Hierna wilden we nog een andere waterval bekijken maar op zaterdag bleek het zo druk dat we er stapvoets heen moesten. Dus dan maar geen waterval en op naar de Bonnevilledam. Dit was een oude dam waar we de vistrap zowel boven het water als er onder hebben bekeken, we Seahawks hebben gezien en vanaf een uitzichtpunt het geweld van het water dat tussen de schoepen door uit de dan kwam hebben bewonderd.
Toen werd het tijd om te zorgen dat we de 8 staten zouden halen. Met The bridge of te Gods, een jaren 30 stalen brug naar de overkant, de staat Wasington. Via een lange weg kon je na 30km weer  langs een andere brug terug naar Oregon, met een prachtig uitzicht op mount Hood.
Julia moest tijdens deze rit ontzettend plassen. Er was nergens een gelegenheid tot bij een wijnproeverij. Daar kom ze naar de wc en kwamen wij aan de praat met de eigenaresse. Zij bleek een vriendin te hebben in Breda, die vroeger ook in de VS woonde. Met 2 lekkere wijntjes en een adres van een leuk eettentje, het was ondertussen bijna 6 uur, gingen wij op pad.  Het terras van het tentje had een mooi uitzicht op Mount Hood maar zat vol. Er was een lang tafel met maar twee mensen waar we welkom waren aan te schuiven. Zo kwamen we aan de praat. Mathew had een Rotterdamse moeder en een Duitse vader en Majorie’s zus ging in september naar haar Rotterdamse vriend om daar te gaan wonen.
Het werd een gezellig diner en toen we besloten te betalen omdat we klaar waren en onze tafelgenoten ook weg gingen wachten ons een grote verrassing.
De serveerster zei dat we konden gaan omdat alles was betaald door iemand die achter ons had gezeten, maar al weg was ??????
Je begrijpt natuurlijk dat het inmiddels zo laat was dat we het centrum van Portland niet meer hebben bezocht.